Eén op de drie alleenstaanden met dementie voelt zich vergeten door de maatschappij

Alleenwonenden met dementie kampen vaker met eenzaamheid en ervaren minder begrip en ondersteuning vanuit hun omgeving dan degenen die samenwonen. Zo blijkt uit een vandaag gepubliceerd rapport van de Dementiemonitor van Alzheimer Nederland en Nivel. Deze grootschalige enquête werd ingevuld door meer dan 1000 mensen met dementie. Uit het onderzoek komt naar voren dat mensen met dementie die alleen wonen zich minder vaak een gewaardeerd lid van de samenleving voelen. Een schrijnend signaal aldus Alzheimer Nederland. De organisatie roept beleidsmakers en gemeenten op te investeren in dementievriendelijke buurten en ontmoetingsplekken, zodat ook alleenwonenden met dementie gezien en betrokken blijven.

Er zijn momenteel naar schatting 100.000 alleenwonende mensen met dementie. Een groep die snel toeneemt door de vergrijzing en het groeiende aantal eenpersoonshuishoudens. Begrip en sociale contacten zijn juist voor deze groep extra belangrijk om het thuis beter vol te houden en intensieve zorg uit te kunnen stellen. Kwaliteit van leven staat daarbij voorop.

Van de thuiswonende mensen met dementie geven alleenwonenden met dementie de kwaliteit van hun sociale leven het laagste cijfer (gemiddeld 6,5). Ze voelen zich minder vaak begrepen en gesteund door hun omgeving dan samenwonende mensen met dementie. Ook hebben alleenwonenden vaker behoefte aan persoonlijk contact. Voor ruim een derde (35 procent) geldt dat anderen ontmoeten niet behoort tot de dingen die zij minimaal één keer per week doen. Het is voor alleenwonende mensen met dementie dus zeker geen vanzelfsprekendheid dat zij met regelmaat mensen ontmoeten voor persoonlijk contact.

Gerjoke Wilmink, directeur Alzheimer Nederland: “Het risico dat je in een isolement raakt als je dementie hebt en alleen woont ligt op de loer. In een samenleving waarin het aantal mensen met dementie hard groeit en het aantal zorgprofessionals en mantelzorgers niet meegroeit, zijn dementievriendelijke buurten een urgente voorwaarde om zo prettig mogelijk oud te worden en intensieve zorg uit- of zelfs af te kunnen stellen. Onder de mensen blijven en het stimuleren van sociale activiteiten kan een wereld van verschil maken.”

Uit de Dementiemonitor blijkt dat alleenwonenden minder gebruik maken van dagactiviteiten dan mensen die samenwonen, terwijl dagactiviteiten belangrijk zijn om onder de mensen te blijven en het brein te prikkelen. Ook hebben alleenwonenden minder vaak een casemanager dementie. Terwijl juist een casemanager bijdraagt aan een betere kwaliteit van leven, zo blijkt uit de monitor. De casemanager kent het netwerk en kan zorgen voor de nodige ondersteuning en (sociale) activiteiten in de buurt.

Het volledige rapport is te lezen op www.dementiemonitor.nl